Είναι κάποιες στιγμές που το συναίσθημα που σου δημιουργούν οι αναμνήσεις των παιδικών χρόνων, δεν σε αφήνουν να λειτουργήσεις ως πολιτικό πρόσωπο. Είναι οι ίδιες στιγμές, που τα χρώματα και τα χώματα, οι μυρωδιές και τα μέρη που έζησες μικρός, που έπαιξες, γέλασες και έκλαψες ως μικρό παιδί παρακάμπτουν τις ομιλίες και το τυπικό σκέλος εγκαινίων και εκδηλώσεων.
Σήμερα βρέθηκα στο μέρος που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στο Βαθύκοιλο, όπου παρευρέθηκα στα εγκαίνια του Λαογραφικού Μουσείου για το οποίο τόσο μόχθησαν ο Πολιτιστικός Σύλλογος όσο και όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Ένα μουσείο που πλέον στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο, και το οποίο από εδώ και στο εξής αντί να προσφέρει κλασσική μόρφωση στα παιδιά θα προσφέρει βαθιά πολιτιστική γνώση πατριδογνωσίας και λαογραφίας.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συμπατριώτες μου και σε όλους όσους συνετέλεσαν στο να γίνει ένα όνειρο χρόνων… πραγματικότητα.
