Ημέρα χαρμόσυνος και ιστορική για την τοπική Εκκλησία, την Λοκρίδα και την ιδιαίτερα την πόλη της Μαλεσίνας χαρακτηρίστηκε η 6η Οκτωβρίου 2024, καθώς η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας, ξεκινά να γράφει νέες σελίδες στην μακραίωνη ιστορία της, η οποία σηματοδοτεί και φωτίζει πνευματικά την περιοχή από τον 11ο μ.Χ. αιώνα.
Μετά την κοίμηση της μακαριστής Καθηγουμένης Γερόντισσας Θεολογίας και της μοναχής Χριστοφόρας, οι οποίες αναδείχθησαν νέες κτιτόρισσες της Μονής, με απόφαση του Σεβασμιωτάτου η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας μετατράπηκε σε Ανδρώα Κοινοβιακή Μονή και σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος και Ποιμενάρχης της ιστορικής περιοχής Ταλαντίου και πάσης Λοκρίδος κ. Συμεών εγκατέστησε και επίσημα το νέο Καθηγούμενο και την περί αυτόν Ιερά Αδελφότητα της Μονής και τα μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου.
Σε κλίμα χαράς και πνευματικής ευφροσύνης, το ιστορικό Μοναστήρι του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, γέμισε με εκατοντάδες, πιστούς, Ηγουμένους, μοναχούς και μοναχές από τις Ιερές Μονές της Φθιώτιδος και της γείτονος Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Κληρικούς, άρχοντες και πιστούς από όλη την Φθιώτιδα, την Βυζαντινή Καστοριά και την ακριτική Φλώρινα, απ’όπου έλκει την καταγωγή του ο νέος Καθηγούμενος Αρχιμ. π. Αγαθόνικος Λυπίτκας.
Ο κ. Συμεών χοροστάτησε στην επίσημη Δοξολογία, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Καθολικό της Μονής και ετέλεσε κατά την τάξη της Εκκλησίας την Ενθρόνιση του νέου Καθηγουμένου Αρχιμ. π. Αγαθονίκου, στον οποίο άπαντες οι παρευρισκόμενοι ανέπεμψαν υπέρ αυτού του «Κύριε ελέησον» και την ιαχή «Άξιος».
Στην Ιερά Πανηγυτρική Ακολουθία, η οποία μεταδόθηκε απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου, έψαλε χορός Ιεροψαλτών. Μαθητών του Παρατήματος Μαλεσίνας του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» υπό τον Διευθυντή του Ωδείου Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ, συμπαραστατουμένου υπό του Καθηγητού και Πρωτοψάλτου κ. Σεραφείμ Κυρίτση.
Ο νέος Ηγούμενος, με δάκρυα συγκινήσεως και ευγνωμοσύνης προς τον Πανάγαθο, Δωεροδότη Θεό και τον Επίσκοπό του, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών στον ενθρονιστήριο λόγο του χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Έρχονται στιγμές στην ζωή του κάθε ανθρώπου και προκαλούν συναισθήματα που δύσκολα μπορούν να εκφραστούν.
Αναζητάς λόγια για να μπορέσεις να κοινοποιήσεις αυτό που βιώνει η ψυχή σου, αυτή την απέραντο ευγνωμοσύνη, αναλογιζόμενος τις ευεργεσίες και το άπειρο έλεος του Θεού προς ημάς.
Και τότε στρέφεις τα μάτια της ψυχής προς τον ουρανό, στο παράδειγμα της Ευ λάλου Σιωπής της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, στο «απ’ αιώνος απόκρυφο μυστήριο» του Ευαγγελισμό της, κατά το οποίο, μετά την προτροπή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ να χαρεί για την ευχάριστη Αγγελία, «ΧαῖρεΚεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μετά σοῦ», δέχεται Σιωπηλά να γίνει συνεργός της Θείας Οικονομίας ,με μια και μόνο απορία, «πως έσται μοι τούτο;»
Μια παρόμοια στιγμή βιώνω σήμερα, έναν προσωπικό Ευαγγελισμό και μη δυνάμενος να εννοήσω το μέγεθος της Ευεργεσίας του Τριαδικού μας Θεού προς με, της Κυράς του Παλαιομονάστηρου Υπεραγίας Θεοτόκου, αλλά και του προστάτου και εφόρου της Ιεράς Μονής ταύτης, Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, και μόνο για το γεγονός ότι με δέχθηκαν στο σπίτι τους, αναφωνώ το, «πόθεν μοι τούτο; Ιδού ο δούλος Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα ημών»
Ημέρα «Ευαγγελισμού» λοιπόν, δηλαδή καλής Αγγελίας αλλά και μεγάλων ευθυνών!
Από την πρώτη στιγμή άλλωστε που η πρόνοια του Θεού αλλά και η δική σας Αγάπη Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα επέβλεψαν επί την αναξιότητα μου και εγκαταστάθηκα στον Ευλογημένο τόπο τούτο, διεπίστωσα τρία πολύ σημαντικά πράγματα».
Στην συνέχεια του λόγου του ο Άγιος Καθηγούμενος ανέφερε:
«Τρεις διαπιστώσεις, οι οποίες συνάμα αποτελούν τρεις μεγάλες, βασικές Υποχρεώσεις για μένα:
– Να διακονήσω το σπίτι της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου με όλο μου το είναι.
– Να σεβαστώ με κάθε κόστος τους κόπους και του μόχθους των Ηρώων της πίστεως και της Πατρίδος, καταβάλλοντας αντίστοιχους πνευματικούς αγώνες, με όλες μου τις δυνάμεις, ώστε να μη χαθεί το φως της Εκκλησιαστικής και Μοναχικής παραδόσεως που άφησαν ως παρακαταθήκη οι προκάτοχοι μου Μοναχοί και Μοναχές
– Και να ανταποδώσω με περίσσια θέρμη την αγάπη που εισπράττω από όλους τους ανθρώπους της Μαλεσίνας, αλλά και απ’ όλο τον Δήμο Λοκρών.
Υποχρεώσεις μεγάλες!
Δρόμος δύσβατος και πορεία Σταυρική,
Κατά την προτροπή του Αποστόλου των Εθνών Παύλο
«σὺοὖνκακοπάθησονὡςκαλὸς στρατιώτης ἸησοῦΧριστοῦ»
Η ευθύνη γίνεται μεγαλύτερη όταν ο Απόστολος των Εθνών επιτάσσει: Να καθαρίσεις τον εαυτό σου και έτσι να γίνεις, «σκεῦοςεἰς τιμήν, ἡγιασμένον (καὶεὔχρηστοντῷΔεσπότῃ»).
Κατακλείοντας τον λόγο του ο π. Αγαθόνικος σημείωσε:
«Ποιος όμως θα μπορούσε να μου δώσει ένα απτό παράδειγμα ώστε να το μιμηθώ και να μπορέσω να πορευθώ κατ΄αυτόν τον τρόπο, διαπιστώνοντας ότι αυτό είναι εφικτό;
Ουδείς άλλος εκτός από εσάς Σεβασμιώτατε Πατέρα.
Εξ αρχής αντιλήφθηκα ιδίοις όμμασι, τι εννοούσατε ακριβώς όταν λέγατε ότι θέλετε να γίνεται ο Επίσκοπος της καρδιάς μας.
Και πετύχατε κάτι πολύ μεγαλύτερο, να γίνεται ο Επίσκοπος της καρδιάς του καθενός ξεχωριστά, διότι εγκύπτετε καθημερινά στις ψυχές του ποιμνίου σας και όχι μόνο, αφουγκραζώμενος τον πόνο, τις ανάγκες , τα αιτήματα ακόμα και τα λάθη και τις ατέλειες όλων μας και ως γνήσιος Πνευματικός Πατέρας και Ιατρός, θυσιάζοντας τον εαυτό σας, χωρίς να δώσετε ύπνο στους οφθαλμούς σας, μεταβαίνοντας από τόπο σε τόπο αδιάκοπα, γίνατε του καύσωνος η Θεία δρόσος και της ξυρανθίσης καρδίας ημών η θεόρυτοςρανίς. Ο επίσκοπος ως ο Διάκονος. «Και ο τρόπον μέτοχος και θρόνων διάδοχος», όπως ψάλει η Εκκλησία μας!
Γνήσιο, ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση, το οποίο εύχομαι και προσεύχομαι να καταφέρω να μιμηθώ και τότε είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσω να τελειώσω «καλώς» το έργο μου!
Στην αρχή του πνευματικού αυτού αγώνος, δοξολογία και ευχαριστία αναπέμπει η ψυχή μου πρώτιστα προς τον οικτίρμονα και ελεήμονα Θεό ημών· Προς την οικοδέσποινα του τόπου τούτου, Κυρία Θεοτόκο της Μαλεσίνας, αλλά και προς τον Προστάτη όλων μας , τον «Καβαλάρη», όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν οι Μακαριστές αδελφές Θεολογία και Χριστοφόρα, Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, στην σκέπη των οποίων καταφεύγω νυχθημερόν αναβοώντας:
Χρεωστικώς και ευγνωμόνως οφείλω να ευχαριστήσω ως αληθινό Πατέρα, μετά τον επουράνιο Πατέρα, εσάς σεπτέ μας Ποιμενάρχα· αρχικά για την ανυπόκριτο, ανιδιοτελή και χωρίς όρια Αγάπη σας, την οποία απήλαυσα και απολαμβάνω αδιάκοπα και που συνεχώς αυξάνεται και δεν ελαττώνεται ποτέ. Σας ευχαριστώ γι’ αυτό το δώρο, που όμοιο του δεν υπάρχει!
Σας ευχαριστώ επίσης γι’ αυτή την ημέρα η οποία αποτελεί για μένα σημείο αναφοράς αλλά και για την εμπιστοσύνη που δείχνετε στο πρόσωπο μου.
Σκέπτομαι με ποιον τρόπο θα μπορούσα να ανταποδώσω αυτό το άνοιγμα της καρδιάς σας;
Και περιορίζομαι στο να σας υποσχεθώ ότι θα αγωνιστώ να ευαρεστήσω Θεώ και ανθρώπους ώστε να σας αναπαύω και να σας χαροποιώ συνεχώς».
Ακολούθως ο κ. Συμεών, στον πατρικό του λόγο προς τον Άγιο Καθηγούμενο π. Αγαθόνικο σημείωσε:
«Είναι όντως μέρα συγκινητική σήμερα και ιδιαίτερη, καθώς πρώτα από όλα είναι μία μεγάλη γιορτή για τη Λοκρίδα και για τη Μαλεσίνα. Σήμερα όπως τονίσαμε και το πρωί κατά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Μαλεσίνας συμπληρώνονται 20 χρόνια από την Έλευση του Ιερού Τεμαχίου, του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Ελένης στην πόλη της Μαλεσίνας και είναι μία επέτειος που επέλεξε η Χάρις του Θεού και ο Άγιος Γεώργιος, αυτήν την ημέρα να πραγματοποιηθεί και να τελεστεί και η ενθρόνιση του πρώτου Καθηγουμένου της Μονής, στη νέα αυτή περίοδο της Μονής, μετά και την κοίμηση σπουδαίων και εμβληματικών προσωπικοτήτων από τον γυναικείο μοναχισμό της περιοχής μας ιδίως δε των αδελφών της Χριστοφόρας και Θεολογίας οι οποίες κατέλιπανβίον ενάρετο, κατέλιπαν παρακαταθήκη μοναδική και ανεπανάληπτη και αποτελούν σημείο αναφοράς, καθώς υπήρξαν μητέρες πνευματικές, διδασκάλισσες πραγματικές, προσωπικότητες καθοδηγητικές για όλο το λαό της Μαλεσίνας, για τα παιδιά της Μαλεσίνας ακόμη και για αυτούς που σήμερα είναι παππούδες και γιαγιάδες και ανατρέφουν εγγόνια και παιδιά μέσα στη ζωή αυτή.
Και ήρθε έτσι το πλήρωμα του χρόνου και το Θέλημα του Θεού να συμπέσει αυτή η κοίμηση και ο απορφανισμός και η χηρεία η παντελής της Μονής με τον δικό σου ερχομό κοντά μου, με έναν ερχομό, ο οποίος ξεκίνησε προ πολλών ετών και ολοκληρώθηκε μέσα από τα μονοπάτια που ξέρει ο Θεός και ο όποιος γνωρίζει, γιατί για το Θαβώρ δεν οδηγεί μονάχα ένας δρόμος, υπάρχουν πολλά μονοπάτια και άλλοτε αυτά τα μονοπάτια είναι ευθεία και γρήγορα και άλλοτε μπορεί να είναι περίτεχνα ή ιδιαίτερα ή να προϋποθέτουν ειδικές συνθήκες και ειδικές καταστάσεις.
Έφερε ο Θεός τα πράγματα, ώστε να έρθεις οριστικά κοντά μου στη Μητρόπολη Φθιώτιδας. Επειδή όμως κανείς και τίποτα δεν μας ανήκει προσωπικά και ιδιαίτερα στο χώρο της Εκκλησίας, ανήκουμε στην Εκκλησία και δεν ανήκουμε σε πρόσωπα, παρά το γεγονός ότι ο π. Αγαθόνικος θα μπορούσε να διακονήσει πολύ πολύ κοντά στο κέντρο της Μητρόπολης, επιτελικά, γιατί έχει όλα τα προσόντα, και τη νεότητα και τη φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό και τη μόρφωση και τη γνώση και την καλλιέργεια, παρά ταύτα επέλεξα θεωρητικά να είναι λίγο μακριά μου, καθώς εδώ η Μονή του Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας είναι μία από τις πιο απομακρυσμένες από το κέντρο της Μητροπόλεως Ιερές Μονές, είναι η πύλη υποδοχής όσων εξέρχονται του λεκανοπεδίου και της Αττικής για να έρθουν στη Στερεά Ελλάδα μέσα από τη Βοιωτία, την όμορφη Βοιωτία, να περάσουν εδώ στη Λοκρίδα μαζί με την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, της Μεταμορφώσεως Σωτήρος Λιβανατών, αποτελούν τα πρώτα σημεία υποδοχής εδώ στη Λοκρίδα.
Επέλεξα λοιπόν να σε προσφέρω και να σε χαρίσω όντως στη Μαλεσίνα που αγαπώ, στη Λοκρίδα που ιδιαίτερα αγαπώ και σε αυτόν εδώ το χώρο που είχε ανάγκη έναν νέο άνθρωπο, για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και νομίζω ότι αυτό το ζούμε όλοι, το χαιρόμαστε όλοι, το μαρτυρούν ακόμη και οι πέτρες, αλλά εμάς μας ενδιαφέρουν πρώτιστα οι άνθρωποι, τα πρόσωπα, οι ψυχές των ανθρώπων και των κληρικών της περιοχής, αλλά και των λαϊκών και ιδίως των νέων παιδιών που σε έχουν αγαπήσει, σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο και με ιδιαίτερη χαρά απολαμβάνω τα συγχαρητήριά τους και την ευγνωμοσύνη τους σε κάθε ευκαιρία λέγοντας μου «σας ευχαριστούμε για τον πατέρα Αγαθόνικο που μας φέρατε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου στη Μαλεσίνα» κι αυτό αποτελεί για έναν Επίσκοπο η πιο δυνατή επιβεβαίωση και δικαίωση μίας επιλογής.
Όμως να ενθυμείσαι πάντοτε τα λόγια της μοναχικής κουράς: ότι αυτός ο δρόμος τον οποίο διάλεξες και διαλέξαμε είναι «μακάριος» υπό μία προϋπόθεση : εάν το φέρουμε εις πέρας, “εάν και τελειώσης” λέει η Ακολουθία της μοναχικής κουράς, εάν το φέρουμε λοιπόν μέχρι τέλους γι’ αυτό απαιτείται υπομονή, σταθερότητα, πιστότητα, αντοχή, σιωπή και κυρίως όραμα. Δεν μπορεί να γίνει τίποτα σπουδαίο χωρίς όραμα και το όραμα του μοναχού είναι η Βασιλεία των Ουρανών, το όραμα του μοναχού είναι πως τη Βασιλεία του Θεού θα τη ζήσει ως πραγματικότητα μέσα στην καθημερινότητα της ζωής του, μέσα στο μοναστήρι, στην Ακολουθία, στην επικοινωνία και στις σχέσεις με τους αδελφούς και πώς αυτή την πραγματικότητα της Βασιλείας του Θεού θα την κηρύξει και θα τη φανερώσει μέσα στο σύγχρονο κόσμο.
Η Μαλεσίνα είναι η νέα σου πατρίδα, εδώ είναι η πατρίδα σου, η Μονή του Αγίου Γεωργίου, εδώ είναι ο προορισμός σου και σήμερα ξεκινάει ένα νέο ταξίδι στη ζωή σου. Να το διακονήσεις με αγάπη, με χαρά και ενθουσιασμό, μην πτοηθείς από δυσκολίες και προβλήματα, ίσα ίσα τα προβλήματα να σε συναρπάζουν, να σε εξιτάρουν, να σου ανεβάζουν τη διάθεση, να σου δίνουν όρεξη. Όσο περισσότερες δυσκολίες και πειρασμοί τόσο πιο δυνατή είναι η παρουσία της Χάριτος του Θεού στη ζωή μας. Οι Όσιοι Πατέρες όταν εξέλιπον οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες ανησυχούσαν ότι τους εγκατέλειψε η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό μη φοβάσαι , μη πτοείσαι, αλλά με ταπεινότητα, με σεμνότητα, με υπακοή, με αγάπη, με καλοσύνη, με συγχωρητικότητα, με επιείκεια, με σεβασμό προς τον κάθε άνθρωπο, προχώρα σε αυτό το δρόμο που σου άνοιξε ο Θεός».
Ακολούθως, άπαντες οι παρευρισκόμενοι, ο Δήμαρχος Λοκρών κ. Αθανάσιος Ζεκεντές, ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Σαρακιώτης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Χρήστος Ταξίδης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Φθιώτιδος Ταξίαρχος Αθανάσιος Κωστορρίζος, οι εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και άλλοι επίσημοι ευχήθηκαν στο νέο Καθηγούμενο της Μονής και έλαβαν μοναστηριακό, εόρτιο κέρασμα, ενώ η τελετή της Ενθρονίσεως του Αγίου Καθηγουμένου της Μονής Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας ολοκληρώθηκε με την πρώτη πανηγυρική Συνεδρίαση του Ηουμενοσυμβουλίου, το οποίο ευλόγησε με την πατρική του παρουσία και τις νουθεσίες του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών.
