Δεν θα αναφερθώ στην άψογη διοργάνωση του φετινού Lamia Night Run. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλήσουμε για βραβεία και νικητές.
Η μεγαλύτερη ικανοποίηση ήταν που είδα ξανά το χαμόγελο στα χείλη χιλιάδων συμπολιτών μου, το χαμόγελο στα παιδιά με ειδικές ικανότητες, το χαμόγελο του πατέρα που έτρεχε με το μωρό του στο καροτσάκι, το χαμόγελο στα χείλη του 85χρονου δρομέα, το χαμόγελο γονιών και παιδιών που τερμάτιζαν μαζί, το χαμόγελο σε δεκάδες παρέες που αγκαλιασμένες έφταναν στον τερματισμό της διαδρομής.
Πόσο μας έχει λείψει αυτό το χαμόγελο άλλωστε τα χρόνια που διανύουμε; Αν η φετινή διοργάνωση του Lamia Night Run κατόρθωσε κάτι τέτοιο… τότε πράγματι ήταν μια πολύ επιτυχημένη εκδήλωση που τείνει να γίνει θεσμός.
Η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν γελάσαμε και δεν χαρήκαμε… Και σήμερα ήταν μια μέρα τρεξίματος και χαράς !
Συγχαρητήρια σε όλους !
