Σήμερα 28η Οκτωβρίου, η ανάμνηση του ΟΧΙ των Ελλήνων στους εισβολείς το 1940, σίγουρα δημιουργεί ρίγη συγκίνησης, πλημμυρίδα πατριωτικών αισθημάτων εποποιία των Ελλήνων στα βουνά της Βόρειας Ηπείρου και της Αλβανίας, σίγουρα μας γεμίζει υπερηφάνεια για τα παιδιά της Ελλάδας που με την ιαχή ’’αέρα’’ έκαναν τον Τσόρτσιλ
να πει ότι οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες σίγουρα καμαρώνουμε για τους
νέους και τις νέες που συνέχισαν τον αγώνα στα βουνά της Ελλάδας και έγραψαν το έπος της εθνικής αντίστασης.
Αισθήματα υπερηφάνειας για τους προγόνους μας, που παρακινούμενοι από αγνό πατριωτισμό έβαλαν τα νιάτα τους και την ψυχή τους ασπίδα στην υπεράσπιση της
πατρίδας.
Σήμερα μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα πέρα από την απόδοση τιμής στους ήρωες μας, είναι ευκαιρία να σκεφτούμε και να διδαχτούμε από την ιστορία όλα αυτά που συνετέλεσαν στο θαύμα του ́40 αλλά και για όλα εκείνα, που μας οδήγησαν αμέσως μετά, στον εμφύλιο σπαραγμό και μας καθήλωσαν πολλά χρόνια σε εθνικές περιπέτειες και διχασμό.
Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας εναντίον διανοίας είχε πει ο μεγάλος Περικλής και πράγματι έχει αποδειχθεί ότι εμείς οι Έλληνες όταν ξεπερνάμε τα όρια που βάζει το πνεύμα αυτού του τόπου, το πνεύμα της πατρίδας, τα καθορισμένα από τις ιερές παραδόσεις μας, τότε φτάνουμε στο χείλος της καταστροφής.
Είμαστε μια κοινωνία που παραπλανημένη από μια πλασματική ευμάρεια, παραδοθήκαμε στην εύκολη ζωή, απομακρυνθήκαμε από τις αρχές μας και φτάσαμε σε αυτό που ζούμε αυτά τα τελευταία χρόνια, μια ηθική κοινωνική και οικονομική κρίση.
Αυτό που σίγουρα χαρακτηρίζει τις μέρες μας αυτό που καταφέραμε να προσθέσουμε στα υπόλοιπα δεινά της ιστορίας μας είναι η ευθεία, η μόνιμη και η οργανωμένη προδοσία των ιδανικών, δημιουργώντας μια κοινωνία ανοχής, μια κοινωνία που δέχεται και δικαιώνει την ΑΠΑΞΙΑ, την χειροκροτεί, κι αν θέλετε την ψηφίζει, την αναγορεύει
σε ισότιμο συνομιλητή της ΑΞΙΑΣ, την οποία αντίθετα τις περισσότερες φορές κρίνει αυστηρά, μια κοινωνία που κοιτάζει καχύποπτα την ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, ενώ δίνει βήμα κριτικής στους άκαρπους ( για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου).
Συμπατριώτες, δεν υπάρχουν περιθώρια χρόνου, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ, είναι τώρα η ώρα να ξυπνήσουμε από το λήθαργο και την αδράνεια, τώρα πρέπει η ζωή μας να γίνει υπεύθυνη, να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε δική μας καθημερινή ενέργεια, γράφει ιστορία και επηρεάζει και τη ζωή όλων γύρω μας, ότι με την προσωπική μας συνεισφορά πάει μπροστά το σύνολο.’’ Οι πόρτες είναι σφαλιστές όταν η χρεία τις καλεί’’ λέει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, την εθνική μας ανεξαρτησία και την εθνική μας αξιοπρέπεια θα την χτίσουμε μέσα από την ανάπτυξη της πατρίδας μας, μέσα από τον δικό μας μόχθο κι όχι απλώνοντας το χέρι στους ξένους.
Ας είναι η σημερινή Εθνική Εορτή μια μέρα ενότητας, μια αφορμή αφύπνισης αναπροσανατολισμού και αναβάπτισης της Ελληνικής κοινωνίας στις αρχές μας και στην ιστορική μας κληρονομιά, ας είναι μια μέρα νέας δημιουργικής αφετηρίας για ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Αυτό είναι το χρέος των σύγχρονων Ελλήνων απέναντι στη μακραίωνη ιστορία τους απέναντι σε όλους εκείνους που θυσίασαν τα νιάτα τους για την ελευθερία και την ακεραιότητα της Πατρίδας.
Με αυτές τις σκέψεις ευχόμαστε σε όλες και σε όλους χρόνια πολλά για τη σημερινή μας Εθνική Εορτή, ειρήνη και ευημερία για όλους τους Έλληνες.
Για την ’’ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ’’
Γιώργος Νικολάου Κοτρωνιάς
