Η 14η Σεπτεμβρίου είναι ημέρα εθνικής μνήμης και πόνου, συγχρόνως όμως ημέρα απόδοσης τιμής και χρέους στον Μικρασιατικό Ελληνισμό. Η ιστορία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας είναι μεγάλο και αναπόσπαστο κομμάτι της Ιστορίας του Ελληνισμού που δεν παραγράφεται και δεν λησμονιέται. Γιατί η εγκληματική πράξη γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από την τουρκική βία και βαρβαρότητα αποτελεί μια μαύρη, μια θλιβερή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας έπεσαν θύματα της τουρκικής αγριότητας και θηριωδίας, θυσιάστηκαν στο βωμό των γεωπολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων και της αδιαφορίας των ισχυρών της γης με καταλυτικό, όμως, ρόλο να παίζουν και οι εγγενείς αδυναμίες της Ελλάδας που προήλθαν από τον Εθνικό διχασμό.
Ως Έλληνες, επιτελώντας το εθνικό και ιστορικό μας χρέος, οφείλουμε να μην λησμονούμε την θυσία των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας της Μικράς Ασίας. Με τις χιλιάδες νεκρούς, τους 1.300.000 ξεριζωμένους, τα 55.000 πυρπολημένα σπίτια, τις χιλιάδες ισοπεδωμένες εκκλησιές και παρεκκλήσια.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί όμως και ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε πως τα έθνη και οι λαοί που δεν γνωρίζουν και δεν μαθαίνουν από την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν τις πιο τραγικές σελίδες της ιστορικής τους πορείας.
Ηγνώση της ιστορίας των δύσκολων χρόνων του ξεριζωμού, θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη γεωπολιτική μας θέση, τους κινδύνους, τις ευκαιρίες, αλλά και το σπουδαιότερο: τη δύναμη της εθνικής ενότητας που αποτελεί προϋπόθεση και διαχρονική κινητήρια δύναμη επιβίωσης και δημιουργικής πορείας του ελληνισμού στο ευμετάβλητο, ασταθές και δύσκολο γεωπολιτικό περιβάλλον της περιοχής που ζούμε.
