Πολυσέβαστοι Συλλειτουργοί μου Άγιοι Πατέρες, Οσιώτατοι Μοναχοί και Οσιώτατες Μοναχές, Αγαπητοί μου αδελφοί εν Χριστώ, Πολυαγαπημένα μου πνευματικά παιδιά, Βρισκόμαστε οκτώ ημέρες μετά την Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η Αγία μας Εκκλησία έχει ορίσει σήμερα, όπως και οκτώ ημέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού, να μας προσφέρει άλλη μία Δεσποτική Εορτή, άμεσα συνδεδεμένη τόσο με την προλαβούσα Δεσποτική εορτή, όσο και με αυτήν που έπεται.
Το Άγιο Πάσχα, οκτώ ημέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού, έρχεται η Δεσποτική Εορτή της σωτηριώδους ομολογίας του Αποστόλου Θωμά, για να επιβεβαιώσει με την αγία ψηλάφισή του την πραγματικότητα του γεγονότος και του μυστηρίου του Σταυρού και της Ανάστασης. Η εορτή του Αντίπασχα επιβεβαιώνει ότι το πληγωμένο Σώμα του Χριστού είναι το Σώμα του Αναστάντος Κυρίου.
Τα Άγια Χριστούγεννα, οκτώ ημέρες μετά την Γέννηση του Χριστού, έρχεται σήμερα η Δεσποτική Εορτή της Περιτομής του Κυρίου, για να επιβεβαιώσει την τέλεια ενανθρώπηση του Χριστού, την πραγματικότητα ότι ο τέλειος Θεός καταδέχτηκε να γίνει και τέλειος άνθρωπος, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που καταδέχτηκε να υποβληθεί στο ατιμωτικό ιουδαικό έθιμο της περιτομής.
Συγχρόνως η σημερινή εορτή συνδέεται και με την αμέσως επόμενη Δεσποτική Εορτή των Αγίων Θεοφανείων, η οποία ακολουθεί σε λίγες ημέρες. Γι᾽ αυτόν τον λόγο οι πατέρες της Εκκλησίας μας χαρακτηρίζουν την εορτή της Περιτομής ως “τύπον του βαπτίσματος του Κυρίου”.
Και οι τρεις λοιπόν αυτές δεσποτικές εορτές συναποτελούν το βασικό τρίπτυχο του εόρτιου μηνύματος του Αγίου Δωδεκαημέρου, που είναι η Ενσάρκωση και η υλοποίηση του σχεδίου της Θείας Οικονομίας για την σωτηρία του κόσμου.
Παράλληλα η Αγία μας Εκκλησία σήμερα εορτάζει την μνήμη ενός εκ των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας μας, του Μεγάλου Βασιλείου, Αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας, ο οποίος το εόρτιο μήνυμα του Αγίου Δωδεκαημέρου όχι απλώς το διατύπωσε θεολογικά στις συγγραφές του με αριστοτεχνική ακρίβεια, αλλά συγχρόνως και το βίωσε στην ποιμαντική του διακονία ανόθευτα και αυθεντικά μέσα στο διάβα της σύντομης ζωής του.
Σήμερα όμως είναι και μία ημέρα δοξολογίας και ευγνωμοσύνης για όλους μας, καθώς εισερχόμεθα σε ένα νέο έτος, το 2024, και μας δίδεται η δυνατότητα όχι μόνο απολογισμού των πεπραγμένων μας το παρελθόν έτος 2023, αλλά κυρίως σχεδιασμού, στοχασμού και προγραμματισμού για το 2024.
Πολλά είναι αυτά, τα οποία ο καθένας μας μπορεί να σκεφτεί σε προσωπικό επίπεδο σε σχέση με τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει, τις δυσκολίες που διαχειρίζεται, αλλά και ανάλογα με τις ατομικές του ιδιαιτερότητες.
Υπάρχουν όμως και προκλήσεις σε συλλογικό επίπεδο. Στο πεδίο της κοινωνίας των πολιτών. Στην ανοιχτή διαβούλευση, που συντελείται με ποικίλους τρόπους άμεσης και έμμεσης επικοινωνίας.
Καλούμεθα να τοποθετηθούμε για τις αποφάσεις που θα λάβουμε το 2024, και πολλώ δε μάλλον για θέματα, τα οποία μπορεί να καθορίσουν και το μακροπρόθεσμο μέλλον της κοινωνίας μας.
Πολλά τα θέματα στις πρώτες σελίδες στο κοινό μας σημειωματάριο. Πανθομολογείται για παράδειγμα ότι υπ᾽ αριθμόν ένα ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας, εθνικό θέμα έχει χαρακτηριστεί, είναι και το δημογραφικό πρόβλημα και δη η υπογεννητικότητα.
Εν αγάπη πολλή θέτω στην καλοπροαίρετη σκέψη σας ένα μόνο απλοϊκό ερώτημα:
Αμφιβάλλει κανείς, και ιδίως από όσους αναγνωρίζουν ότι το δημογραφικό πρόβλημα είναι όντως εθνικό πρόβλημα, ότι για την αντιμετώπισή του οφείλουμε παντοιοτρόπως να στηρίξουμε την υγιή παραδοσιακή οικογένεια, την οικογένεια που δημιουργεί η αληθινή αγάπη ενός πατέρα και μίας μητέρας και κομίζει στην κοινωνία όχι μόνο την βιολογική πολυκαρπία, αλλά και την αγαπητική καλλικαρπία, μέσα από ένα οικογενειακό περιβάλλον θαλπωρής, καλοσύνης και αλληλοσεβασμού;
Ποια αξιόλογη και σοβαρή στήριξη παρέχεται επί παραδείγματι σήμερα σε μία πολύτεκνη οικογένεια, που πασχίζει να σταθεί όρθια με τόσα προβλήματα πάσης φύσεως;
Πόσο άραγε είναι ειλικρινές ότι όντως προτεραιότητά μας είναι η στήριξη της οικογένειας και η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας;
Τι μας δείχνει το θεματολόγιο της επικαιρότητας;
Τελικά μας ενδιαφέρει πραγματικά το δημογραφικό η κοροιδεύουμε εαυτούς και αλλήλους;
Εκτός από ευχολόγια, διακηρύξεις και διαπιστώσεις, μήπως είναι ώρα να σταματήσουμε να αυτοαναιρούμαστε με αντιφατικές μεταξύ τους επιλογές μας;
Αντίστοιχα ερωτήματα είναι απαραίτητο να τα θέσουμε με ειλικρίνεια και για πολλά ακόμη ζητήματα, που απασχολούν την πραγματική κοινωνία των πολιτών και στα οποία θα κληθούμε μέσα στο 2024 να λάβουμε θέση.
Οι θέσεις μας και οι αποφάσεις μας θα μας κρίνουν όλους μας ανεξαιρέτως, και ασφαλώς αυτό ισχύει πρώτα και για εμένα τον ίδιο, τον επίσκοπό σας.
Θα κριθούμε, όχι στο χρηματιστήριο της μόδας και της πρόσκαιρης επικοινωνιακής καταιγίδας ή της λεγόμενης «πολιτικής ορθότητας», αλλά στις απαντήσεις, που θα δίνει η ζωή η ίδια και σε εμάς και στις επόμενες γενεές, με βάση τις επιλογές, που θα κάνουμε.
Εύχομαι να αποδειχθούμε άξιοι των αποφάσεων και των επιλογών μας.
Με αυτές τις απλές σκέψεις, σας κατασπάζομαι, ευχόμενος σε όλους σας κάθε ευλογία και χάρη παρά Κυρίου στην ζωή σας.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2024
Μετά πατρικής αγάπης
† ο Φθιώτιδος Συμεών
