Ο Τομεάρχης Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, στην ομιλία του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων για το Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού 2018 ανέφερε τα παρακάτω:
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού αποτυπώνει μία εικονική πραγματικότητα, κρύβει νέες επιβαρύνσεις για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, επιβεβαιώνει την εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών, αποκαλύπτει την Κυβερνητική αποτυχία στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της.
Θα επιδιώξω αυτά να τα καταδείξω, μέσα από συγκεκριμένες αναφορές του Προσχεδίου.
1ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι υπάρχει επιστροφή στην κανονικότητα.
Αλήθεια, σε ποια ακριβώς επιστροφή στην κανονικότητα αναφέρεται όταν υφίστανται ακόμη κεφαλαιακοί περιορισμοί;
Όταν υποχωρεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και συρρικνώνεται η οικονομική ελευθερία;
Όταν επιβάλλονται νέοι φόροι και πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις;
Όταν το κατά μέσο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών συνεχίζει να συρρικνώνεται;
Όταν συνεχίζονται τα «λουκέτα» στην αγορά και η «φυγή επιστημόνων» στο εξωτερικό;
Όταν η μερική απασχόληση κερδίζει συνεχώς «έδαφος» και η μακροχρόνια ανεργία, ως ποσοστό της συνολικής ανεργίας, αυξάνει;
Όταν διογκώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών;
Όταν εξακολουθεί να υφίσταται εσωτερική στάση πληρωμών, ακόμη και σε κρίσιμους αναπτυξιακούς τομείς, όπως είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων;
Όταν οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν μειωθεί σημαντικά και δεν επιστρέφουν ουσιαστικά στο τραπεζικό σύστημα;
Όταν η χώρα παραμένει «απούσα» από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης;
Είναι προφανές ότι η «επιστροφή στην κανονικότητα» είναι η νέα Κυβερνητική αυταπάτη!!!
2ον. Θριαμβολογεί η Κυβέρνηση για τη σημαντική υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων.
Αποκρύπτει όμως το σημαντικότερο: το πώς αυτό έγινε.
Με την οικονομία να «σέρνεται» στην ύφεση το 2015 και το 2016, οι στόχοι επιτεύχθηκαν με την υπερφορολόγηση των πολιτών.
Ενώ το 2017, ο στόχος επιτυγχάνεται:
- Με νέους, κυρίως έμμεσους φόρους.
- Με εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες.
- Με κατασχέσεις και αναγκαστικά μέτρα είσπραξης σε 1.000.000 πολίτες.
- Με περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
- Με διευρυμένη εσωτερική στάση πληρωμών.
- Με τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή των συντάξεων.
Το αποτέλεσμα είναι το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών να έχει συρρικνωθεί και η φοροδοτική τους ικανότητα να έχει εξαντληθεί, όπως αποδεικνύεται και από την προβλεπόμενη σημαντική υστέρηση στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αγγίζουν πλέον τα 128 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 43 δισ. ευρώ ή 33% από το 2014.
Απόδειξη της εσφαλμένης επιλογής της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τους πολίτες, την οποία κακώς αποδέχθηκαν οι εταίροι.
3ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, «βαπτίζοντας το κρέας ψάρι», ότι το 2018 «θα εφαρμοστούν διαρθρωτικές παρεμβάσεις».
Αποκρύπτει όμως το ποιες αυτές είναι.
Ο λόγος, προφανής: Διότι πρόκειται για πρόσθετες και νέες επιβαρύνσεις των πολιτών, τις οποίες μέχρι σήμερα δεν είχαν υποστεί, ύψους 1,9 δισ. ευρώ.
Επιβαρύνσεις όπως είναι:
- Οι νέες περικοπές στο ενιαίο μισθολόγιο.
- Οι πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις και στα οικογενειακά επιδόματα.
- Η κατάργηση φοροαπαλλαγών, όπως είναι η έκπτωση φόρου για ιατρικές εξετάσεις.
- Η μείωση του επιδόματος θέρμανσης.
- Η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και σε άλλα νησιά.
- Η επέκταση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.
- Ο φόρος διαμονής.
- Οι πρόσθετες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές.
Και φυσικά ακολουθούν και άλλα μέτρα λιτότητας για μετά το 2018, ύψους 5 δισ. ευρώ.
Ανεβάζοντας το συνολικό «λογαριασμό» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στα 14,5 δισ. ευρώ.
Ο υψηλότερος και πιο επώδυνος μνημονιακός λογαριασμός!!!
4ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι «έχει ενισχύσει το δίκτυο κοινωνικής προστασίας».
Το υποστηρίζει αυτό Κυβέρνηση η οποία, χωρίς ιδεολογικές και πολιτικές σταθερές, χωρίς ηθικές αναστολές και δεσμεύσεις, έχει ψηφίσει τα πάντα προκειμένου να μείνει για λίγο ακόμη στην εξουσία.
Κυβέρνηση η οποία έχει επιβάλλει 27 νέους φόρους, έχει προχωρήσει σε 21 περικοπές συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων, έχει μειώσει, και μάλιστα 2 φορές, το αφορολόγητο, έχει αυξήσει – κυρίως – τους έμμεσους φόρους, έκοψε το ΕΚΑΣ, δημιούργησε τη γενιά των 360 ευρώ.
Πολιτικές που κάνουν τους «φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους» και αναδεικνύουν την κοινωνική αναλγησία της Κυβέρνησης.
5ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι θα υπάρξει ανάπτυξη 1,8% το 2017.
Αποκρύπτει όμως ότι ο στόχος που η ίδια είχε θέσει για εφέτος, για ανάπτυξη 2,7%, δεν θα επιτευχθεί.
Υποβαθμίζει το γεγονός ότι ενώ οι θεσμοί αναθεωρούν επί τα βελτίω τις προβλέψεις τους για τον ευρωπαϊκό ρυθμό ανάπτυξης, η Ελλάδα αποτελεί – την τελευταία τριετία – την μοναδική «αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη».
Και φυσικά αποσιωπά την κατάσταση στην οποία παρέλαβε τη χώρα και το κόστος που έκτοτε συσσώρευσε.
Υπενθυμίζεται, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ότι η Κυβέρνηση Σαμαρά παρέλαβε την οικονομία σε ύφεση 9,1%.
Και την παρέδωσε, μέσα σε 2 χρόνια, με ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης 0,7% το 2014.
Και με την προσδοκία, αποτυπωμένη και στα κείμενα των θεσμών, για πολύ υψηλότερους ρυθμούς τα επόμενα έτη.
Δυστυχώς όμως, αντί η χώρα να επιταχύνει στηριζόμενη στις ευνοϊκές συνθήκες και προοπτικές που είχαν τότε δημιουργηθεί, οπισθοχώρησε.
Και δυνητικός πλούτος ύψους 29 δισ. ευρώ, χάθηκε.
Αυτό είναι το οδυνηρό αναπτυξιακό αποτύπωμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
6ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου αποτελεί προτεραιότητά της.
Εδώ μιλάμε για την απόλυτη αποτυχία.
Σήμερα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, παρά τις εκταμιεύσεις του δανείου, έχουν διαμορφωθεί στα 4,5 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 17% από το τέλος του 2014.
Με την πλήρη εκκαθάρισή τους να έχει παραπεμφθεί στις «αριστερές καλένδες».
Αφού η πρόβλεψη του 3ου Μνημονίου για πλήρη αποπληρωμή τους μέχρι το τέλος του 2016, μετατράπηκε, στο Προσχέδιο, σε απλή μείωση, η οποία παραπέμπεται για τα μέσα του 2018.
Ο ορισμός της ανικανότητας και αναποτελεσματικότητας.
Και μία τελευταία παρατήρηση: Προφανώς και είναι αναγκαία η σταδιακή δημιουργία ταμειακού αποθέματος.
Η Κυβέρνηση όμως την επιδιώκει με τρόπο ανορθολογικό.
Με την τακτική του εκτεταμένου εσωτερικού δανεισμού, με αποτέλεσμα να στερείται, άμεσα και έμμεσα, πολύτιμης ρευστότητας η πραγματική οικονομία.
Και γιατί συμβαίνει αυτό;
Διότι η Κυβέρνηση, με τις συνεχείς καθυστερήσεις, δεν λαμβάνει τις προβλεπόμενες από το 3ο Μνημόνιο χρηματοδοτήσεις.
Οι δόσεις που εκταμιεύονται είναι χαμηλότερες τόσο των προβλέψεων της συμφωνίας όσο και των αναγκών της οικονομίας. Πόσο; Κατά 12,8 δισ. ευρώ.
Θα μπορούσε συνεπώς να οικοδομηθεί το ταμειακό απόθεμα, χωρίς να διαλυθεί η πραγματική οικονομία και να ληφθούν μέτρα λιτότητας ύψους 14,5 δισ. ευρώ!!!
Συμπερασματικά, τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά άδικη, ανερμάτιστη και αδιέξοδη.
