Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η σημερινή συζήτηση αποτελεί το αποκορύφωμα του αυτο-εξευτελισμού της Κυβέρνησης.
Κυβέρνηση η οποία έφερε στη Βουλή, στην Ολομέλεια μάλιστα και ούτε καν στην Επιτροπή, πλήθος προαπαιτούμενων για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, με μορφή υπουργικών τροπολογιών, όλες εκπρόθεσμες, σε άσχετο νομοσχέδιο για την κύρωση σύμβασης για την αλιεία στη Μεσόγειο.
«Το ψάρι, όμως, βρωμάει από το κεφάλι».
Πρόκειται για τον απόλυτο ευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, προκειμένου να μην συζητηθούν, επί της ουσίας, οι τροπολογίες και να μην ενημερωθούν, σε βάθος, οι πολίτες.
Απόδειξη πλεονάσματος πολιτικού θράσους και ελλείμματος αρχών.
Απόδειξη όμως και του ότι η αξιολόγηση, μέχρι σήμερα, δεν έχει ολοκληρωθεί, με ευθύνη, αποκλειστικά, της Κυβέρνησης.
Αφού μέχρι σήμερα, δεν είχε ολοκληρώσει τα προαπαιτούμενα στα οποία η ίδια δεσμεύθηκε.
Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των Κυβερνητικών στελεχών ότι η χώρα τήρησε, στο ακέραιο, τις δεσμεύσεις της.
Ψέματα, διαπραγματευτικές ήττες και αυτοδιαψεύσεις συνιστούν το τρίπτυχο της Κυβερνητικής αποτυχίας.
Έχει μάλιστα υποστεί τόσες διαψεύσεις, που καμία διάψευση δεν είναι ικανή να την κλονίσει.
Η Κυβέρνηση θέτει, διαρκώς, τον «πήχη ψηλά» και μονίμως, περνάει από κάτω.
Βάζει δήθεν «κόκκινες γραμμές», τις οποίες, πολύ γρήγορα, καταπατά.
Συνεχίζει να ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις περί δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης στο εξωτερικό, τελικά όμως αποδεικνύεται ότι διαπραγματεύεται μόνο στο εσωτερικό, μόνο με τους Βουλευτές της, προκειμένου να τους «σερβίρει», εύπεπτα, τις συνεχείς υποχωρήσεις.
Αναφέρεται σε θεαματικές επιτυχίες, και τελικά καταλήγει σε επώδυνους συμβιβασμούς.
Μιλάει για αντίσταση στους ξένους, και αποδέχεται, κυνικά, ότι τα νομοσχέδια «γράφονται» στο εξωτερικό.
Υποσχέθηκε διαγραφή του χρέους, πέρασε στην διευθέτησή του, μετακινήθηκε στην καθαρή λύση, για να της αρκεί σήμερα, απλώς, μια «καλή λεκτική διατύπωση».
Λέει ότι δεν θα εφαρμόσει τα μέτρα χωρίς λύση στο χρέος, και φέρνει πρόσθετα μέτρα χωρίς να έχει εξασφαλίσει κάτι για το χρέος.
Χωρίς στρατηγική, κινείται διαρκώς με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας».
Συνεχώς υποχωρεί και είναι εγκλωβισμένη στις υπογραφές της.
Αποδέχθηκε νέα μέτρα λιτότητας, ακόμη και για μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου, συνυπογράφοντας το 4ο Μνημόνιο.
Αποδέχθηκε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, ύψους 3,5% του ΑΕΠ για 5 χρόνια, εγκλωβίζοντας τη χώρα σε πολυετή λιτότητα.
Και παραμένει εγκλωβισμένη στην απόφαση του Eurogroup, του Μαΐου του 2016, την οποία έχει συνυπογράψει, σύμφωνα με την οποία τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θα ληφθούν μετά τη λήξη του προγράμματος, υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα υλοποιεί πλήρως τις δεσμεύσεις της και, το σημαντικότερο, αν αυτό τότε κριθεί αναγκαίο από τους θεσμούς.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Με τις Κυβερνητικές τροπολογίες, η λιτότητα επεκτείνεται και τα μέτρα «αυγατίζουν».
Υπάρχουν μέτρα μέχρι και το 2022, ανεβάζοντας πλέον τον συνολικό λογαριασμό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στα 14,5 δισ. ευρώ.
Ο πιο βαρύς, κοινωνικά άδικος και αχρείαστος μνημονιακός λογαριασμός.
Λογαριασμός που ξεκίνησε από τα 9 δισ., ανέβηκε στα 12, σκαρφάλωσε στα 14, και διαμορφώνεται πλέον στα 14,5 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για τον απόλυτο εθισμό στην ψήφιση μέτρων λιτότητας.
Σε σημείο που οι Κυβερνητικοί βουλευτές να μην προλαβαίνουν να τα ψηφίζουν.
Είπαμε όμως: Όλα για την εξουσία, με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ποιο είναι πλέον το ζητούμενο;
Μια ολοκληρωμένη στρατηγική, ένα συνεκτικό σχέδιο με βασικούς άξονες:
1ον. Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Ήδη, εξαιτίας της πολύμηνης καθυστέρησης, η οικονομία έχει στερηθεί πόρους ύψους 13,3 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα η Κυβέρνηση να έχει προβεί σε εκτεταμένο εσωτερικό δανεισμό και στάση πληρωμών προς τον ιδιωτικό τομέα, «στεγνώνοντας» την οικονομία από ρευστότητα, «σέρνοντας» τη χώρα στην ύφεση και θέτοντας σε κίνδυνο την επίτευξη ακόμη και του αναθεωρημένου προς τα κάτω εφετινού στόχου για την ανάπτυξη.
2ον. Η υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, που θα πείσουν ότι επανέρχεται η αναπτυξιακή δυναμική που διαφαίνονταν το 2014.
- Με την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας, που θα στοχεύει στη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία.
- Με τον εκσυγχρονισμό της δομής και λειτουργίας του Κράτους.
- Με την βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας, τον περιορισμό του κρατικού εναγκαλισμού και την προώθηση της διεθνοποίησης της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της δια βίου μάθησης, της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.
Αντίθετα απ’ ότι πράττει η σημερινή Κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου που προωθεί για την ανώτατη εκπαίδευση.
3ον. Η δρομολόγηση μιας συμφωνίας σε πιο ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους.
Η Κυβέρνηση, δυστυχώς, αποδέχθηκε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, για μακρά περίοδο.
Η επίτευξή τους όμως δεν είναι εφικτή χωρίς διαρκή λιτότητα, οπότε καθίσταται και αντιαναπτυξιακή.
4ον. Η υλοποίηση, από τους δανειστές, το συντομότερο δυνατόν, ουσιαστικών παρεμβάσεων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.
Δέσμευση που εκκρεμεί από το 2012 και δεν έχει, κυρίως με ευθύνη τους, ακόμη υλοποιηθεί.
Η Νέα Δημοκρατία, από το Μάιο του 2016, είχε καταθέσει τις προτάσεις της.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ο συνδυασμός αυτών των πρωτοβουλιών μπορεί να οδηγήσει τη χώρα, σταδιακά, στην έξοδο από την κρίση.
Η επίτευξή τους όμως απαιτεί μία μεταρρυθμιστική, σοβαρή, συνεκτική και αξιόπιστη Κυβέρνηση, η οποία θα πραγματοποιήσει διαρθρωτικές αλλαγές και θα διαπραγματευτεί μια άλλη δημοσιονομική πολιτική, με πιο ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους.
Αυτά, η σημερινή Κυβέρνηση ούτε μπορεί, ούτε ξέρει, ούτε θέλει να τα υλοποιήσει.
