Φίλες και Φίλοι,
Με το 10ο Συνέδριο, αρχίζουμε να γράφουμε νέα σελίδα στη μακρά και επιτυχή ιστορία της Νέας Δημοκρατίας.
Του Κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και οι σημαντικοί συνεργάτες του, και μέσα από τις τάξεις του οποίου έχουν εργασθεί, πολιτικά, χιλιάδες έντιμοι και δημιουργικοί πολίτες.
Του Κόμματος που έχει συμβάλλει θετικά στην ομαλή, δημοκρατική πορεία της χώρας, είτε από το ρόλο της Κυβέρνησης είτε από αυτόν της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Αυτό το γεγονός το βεβαιώνουν οι πολίτες, αφού, επί 42 χρόνια, έχουν αναδείξει τη Νέα Δημοκρατία, αθροιστικά, ως το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της χώρας.
Φίλες και Φίλοι,
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η χώρα «λιμνάζει».
Οι ιδεοληψίες και οι παλινωδίες της Κυβέρνησης επέφεραν τεράστιο κόστος στο πεδίο της οικονομίας.
- Η πραγματική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, όπου και παραμένει.
- Η τάση αποκλιμάκωσης της ανεργίας συρρικνώθηκε.
- Οι ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές των ιδιωτών διογκώθηκαν.
- Το Κράτος προχώρησε σε «εσωτερική στάση πληρωμών».
- Τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων «σκουπίστηκαν».
- Τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάστηκαν.
- Οι καταθέσεις παρουσίασαν την μεγαλύτερη εκροή από την αρχή της κρίσης.
- Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξήθηκαν και η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίστηκε.
- Διαρθρωτικές αλλαγές δεν υλοποιήθηκαν, ενώ πραγματοποιήθηκαν λίγες αποκρατικοποιήσεις, μετά από πολλά εμπόδια και «πόνο ψυχής».
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα η Ελλάδα να βρίσκεται σε σημείο καμπής και να αναδεικνύεται, επιτακτικά, το ερώτημα:
Τι πρέπει να γίνει στο πεδίο της οικονομίας ώστε η χώρα να βγει οριστικά και βιώσιμα από το «τούνελ» της κρίσης και να προχωρήσει με δικαιοσύνη, αποτελεσματικότητα, συνοχή, αξιοπρέπεια και δυναμισμό;
Ο ριζοσπαστικός – κοινωνικός φιλελευθερισμός, που πρεσβεύει και υπηρετεί την αρμονική ισορροπία οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, μας επιβάλλει να απορρίψουμε κάθε συμβιβασμό με το τέλμα, τη μετριότητα και το φατριασμό και να κινηθούμε γρήγορα και αποτελεσματικά.
Να δράσουμε σε πλαίσιο δημοκρατίας, με σχέδιο και συνοχή ώστε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της χώρας.
Ανάγκες που είναι:
1η. Η αποκατάσταση της σταθερότητας και η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης.
Σταθερότητα και εμπιστοσύνη που προϋποθέτουν Κυβερνητική αξιοπιστία και σοβαρότητα.
2η. Η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του Προγράμματος, με τον καλύτερο για τα ελληνικά συμφέροντα τρόπο.
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να περάσουμε στη σταδιακή μείωση της φορολογίας. Με ποιόν τρόπο;
Με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.
Με την μεγαλύτερη περιστολή και την αξιολόγηση των δημοσίων δαπανών.
Με την ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της.
3η. Η πραγματοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
4η. Η ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Βιωσιμότητα που επιβαρύνθηκε από τους ανερμάτιστους χειρισμούς των τελευταίων μηνών.
5η. Η σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.
Προϋπόθεση, μεταξύ άλλων, αποτελεί η αντιμετώπιση του υψηλού συσσωρευμένου αποθέματος μη-εξυπηρετούμενων δανείων.
6η. Η ταχύτερη υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων μέσω της αξιοποίησης των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων και των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Αλλά και η προώθηση επενδυτικών σχεδίων που θα αξιοποιούν αποτελεσματικά το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων, το «Πακέτο Γιουνκέρ».
7η. Η βελτίωση των παρεχόμενων κοινωνικών δαπανών, με την εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως είναι ο θεσμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
8η. Η υιοθέτηση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.
Σχέδιο που θα έπρεπε, με βάση και τις δεσμεύσεις του Μνημονίου, να είχε ολοκληρωθεί από την Κυβέρνηση μέχρι τον προηγούμενο μήνα.
Και το οποίο σήμερα, προφανώς, δεν υφίσταται.
Ούτε καν γίνεται συζήτηση γι’ αυτό.
Σχέδιο που θα στοχεύει στη σταδιακή αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας, από μια οικονομία βασισμένη στην κατανάλωση εισαγόμενων προϊόντων σε μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία, προσανατολισμένη στις επενδύσεις, την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, τις εξαγωγές, την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε κλάδου, την ανάδειξη της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.
Προς την κατεύθυνση αυτή θα συμβάλλουν η διαμόρφωση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος, η εναρμόνιση των ρυθμών λειτουργίας της δικαιοσύνης με τις ανάγκες της παραγωγικής, επιχειρηματικής και επενδυτικής δραστηριότητας, η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών, με την ανάδειξη παραγόντων όπως είναι η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία.
Φίλες και Φίλοι,
Η ανταπόκριση σ’ αυτές τις ανάγκες απαιτεί, πρωτίστως, στιβαρή και αποφασισμένη πολιτική ηγεσία, βούληση, σχέδιο, σοβαρότητα και αξιοπιστία.
Η κυβερνώσα αριστερά τα στοιχεία αυτά ούτε τα διαθέτει ούτε είναι ικανή να τα διαμορφώσει.
Συνεπώς, η Νέα Δημοκρατία καλείται και πάλι να αναλάβει το βάρος.
Και θα το πράξει, όπως άλλωστε το έπραξε 6 φορές μεταπολιτευτικά, υπηρετώντας, αδιαλείπτως, το πατριωτικό της καθήκον.
Δύο φορές υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Μία φορά υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Δύο φορές υπό τον Κώστα Καραμανλή.
Μία φορά υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, με Πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κάνοντας δημοκρατικά τις αναγκαίες θεσμικές, δομικές και λειτουργικές βελτιώσεις, θα ανταποκριθεί, και πάλι, στο χρέος της.
Προετοιμάζεται οργανωτικά και προγραμματικά ώστε να αποτελέσει την ορθολογική επιλογή των πολιτών και όχι την «ύστατη πολιτική καταφυγή» τους.
Το 10ο Συνέδριο αποτελεί εφαλτήριο προς αυτή την κατεύθυνση.
