Κατόπιν παρακλήσεως πολλών συμπολιτών μας, οι οποίοι λόγω των αυστηρών περιοριστικών μέτρων δεν μπόρεσαν να συμπροσευχηθούν στην εξόδιο του μακαριστού Γεωργίου Κυριαζόπουλου, που τελέσθηκε σήμερα από τον Μητροπολίτη μας κ. Συμεών στον Ι. Ν. Αγίου Αθανασίου Γαλανέικων Λαμίας σας παραθέτουμε, αυτούσιο, σε απομαγνητοφώνηση, τον παρηγορητικό λόγο καρδιάς του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Συμεών ως μια ελάχιστη ένδειξη τιμής της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος προς το πρόσωπο του εκλιπόντος:
Αγαπητοί μου αδελφοί, καθώς βρίσκεται όλη η οικουμένη, η κοινωνία μας ολόκληρη, μέσα σε μία μεγάλη δοκιμασία, ένα βαρύ πλήγμα ήρθε στην καρδιά μας και στη ψυχή μας, όχι μόνο της κοινωνίας της Φθιώτιδος, αλλά κάθε ψυχής και κάθε καρδιάς που μπορεί να αντιλαμβάνεται την ποιότητα ενός ανθρώπου σαν αυτού τον οποίον αποχαιρετούμε σήμερα.
Ένα βαθύ πλήγμα, γιατί δεν χάθηκε -προσωρινά μέχρι την κοινή Ανάσταση – απλώς ένας εξαίρετος επιστήμονας, ένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας ευεργέτης της ζωής πολλών ανθρώπων, αλλά ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας ευαίσθητος άνθρωπος και ένας τρυφερός άνθρωπος.
Και ως Μητροπολίτης αυτής της περιοχής, οφείλω με ευγνωμοσύνη ενώπιον του σκηνώματός του να καταθέσω όχι απλώς την ευγνωμοσύνη της τοπικής κοινωνίας, αλλά να καταθέσω το αποτύπωμα που άφησε στην καρδιά μου η συνάντησή μου μαζί του πριν ένα μήνα, στις 20 Οκτωβρίου, μέσα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Αυτά που μου κατέθεσε, θα έλεγα ως μεγάλος αδελφός, ως συμβουλή, σε ένα νέο άνθρωπο, που ήρθε στη Φθιώτιδα για να υπηρετήσει αυτόν τον τόπο, αυτά που μου είπε, ότι περιμένει από έναν εκκλησιαστικό άνδρα, από την Εκκλησία του σήμερα για τους ανθρώπους της περιοχής και για τον τόπο του αύριο έχουν αποτυπωθεί βαθιά στην καρδιά μου και αποτελούν για μένα πολύτιμη παρακαταθήκη.
Και καθώς μπήκαμε μέσα στη Μονάδα, εκεί που ήταν το σπίτι του, εκεί που ήταν το αρχοντικό του, ο χώρος της διακονίας και της προσφοράς του, είδα με τα μάτια μου και η καρδιά μου το καταθέτει ως σήμερα ως ένα ευλαβικό λουλούδι στο σκήνωμα του, είδα τον άνθρωπο της αγάπης, της θυσίας και της προσφοράς. Τον επιστήμονα, ο οποίος έβαζε την υπογραφή του όχι σε επιστημονικές βεβαιώσεις αλλά στις καρδιές των ανθρώπων.
Ο πόνος τον οποίο έχετε, αδελφοί μου, είναι απίστευτος και βαθύς και θα είναι μία πληγή, η οποία δεν θα κλείσει ποτέ, γιατί κάθε αληθινή αγάπη πονάει για πάντα και όχι για λίγο.
Σε αυτόν τον πόνο να σας παρηγορεί και να σας χαρίζει βάλσαμο, το ότι πονάτε για έναν ευεργέτη των αδελφών του και πονάτε και πονάμε για έναν άνθρωπο που πρόσφερε, που αγάπησε, που άφησε το αποτύπωμά του και σίγουρα γι αυτό αγαπήθηκε έτι περισσότερο από τον Θεό της αγάπης.
Εύχομαι ολοκάρδια από το θεραπευτήριο του ουρανού, στο οποίο πρέον βρίσκεται, να καθοδηγεί τους μαθητές του, να παρηγορεί τους αγαπημένους του και να σταλάζει βάλσαμο και παρηγοριά, αλλά και ελπίδα σε όλους μας.
Η μνήμη του να είναι αιωνία.
