Συμμετοχή Χρήστου Σταϊκούρα στην Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα 2018

Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Χρήστος Σταϊκούρας, συμμετέχει στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Εβδομάδας 2018, από 19 έως 21 Φεβρουαρίου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες.

Κατά τη διάρκεια της 1^ης ημέρας των εργασιών, στο πλαίσιο της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, ο κ. Σταϊκούρας συμμετείχε στις συνεδρίες για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Φορολογικής Πολιτικής και για την Τραπεζική Ένωση και έκανε τις ακόλουθες επισημάνσεις:

1. Future of EU Tax Policy: Taxation of the Digital Economy, follow-up to Panama Papers & Paradise Papers, and the work of the EP PANA Inquiry Committee

«Οι νέες τεχνολογίες και η αλματώδης αύξηση των συναλλαγών μέσω ψηφιακών πλατφορμών, συμπεριλαμβανόμενης της οικονομίας του διαμοιρασμού, αυξάνουν τις προκλήσεις για τη φορολογική διοίκηση.

Για την αντιμετώπιση αυτών απαιτείται η εφαρμογή ενός συνεκτικού πλέγματος πολιτικών, όπως είναι:

1^ον. Η εφαρμογή ενός ενιαίου, με απλούστερους κανόνες και χαμηλότερους συντελεστές, ευρωπαϊκού χώρου ΦΠΑ, που θα παρέχει ευελιξία και θα δημιουργεί ένα καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον.

2^ον. Η ενίσχυση της συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών και η εναρμόνιση των πλαισίων φορολογίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να εξασφαλισθεί – περιφερειακά – ισόρροπη ανάπτυξη και ευημερία.

Δεν μπορεί να είναι ανεκτό μία χώρα να φορολογεί με εξωπραγματικούς συντελεστές την εργασία, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, ωθώντας στη μετανάστευση τα πιο εξειδικευμένα στελέχη της.

3^ον. Η δημιουργία ενός πιο αυστηρού και αποτελεσματικού πλαισίου αντιμετώπισης καταχρηστικών φορολογικών πρακτικών, μέσω των «φορολογικών παραδείσων».

Με τη συμμετοχή στα δίκτυα και τις ομάδες εργασίας που έχουν δημιουργηθεί για την αντιμετώπιση φαινομένων τύπου Panama Papers, εξετάζοντας θέματα που σχετίζονται με τη φορολογική κατοικία και το διακριτικό προφίλ των φορολογουμένων.

4^ον. Η εναρμόνιση των κανόνων, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την ψηφιακή οικονομία, ώστε το κέρδος να φορολογείται στον τόπο στον οποίο παράγεται.

Αρχικά, με την προσωρινή λύση της επιβολής φόρου διαδικτύου επί του κύκλου εργασιών των εταιριών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αυτό.

Και στη συνέχεια εναρμονίζοντας τις νομοθεσίες των κρατών με το σύγχρονο εμπορικό περιβάλλον, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα της παροχής – από τις εταιρείες – πληροφοριών στη φορολογική διοίκηση».

2. Banking Union: Managing the balance between risk sharing and risk reduction

«Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, παρά τις πρόσφατες συστηματικές παρεμβάσεις από θεσμούς, Κυβερνήσεις και εποπτικές αρχές, εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπο με μεγάλες προκλήσεις.

O «κύκλος ανάδρασης» μεταξύ τραπεζών και κρατών, τα υψηλά επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και ο μεγάλος όγκος μη εξυπηρετούμενων δανείων, παραμένουν πηγές ευπάθειας.

Απαιτείται συνεπώς η ενίσχυση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση, ουσιαστική παρέμβαση συνιστά η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, με την επίτευξη – εκ παραλλήλου – προόδου στα πεδία της μείωσης και του επιμερισμού των κινδύνων.

Με πολιτικές, όπως είναι:

1^ον. Η περαιτέρω ενδυνάμωση του πλαισίου προληπτικής ρύθμισης και εποπτείας, με ρεαλιστικές προβλέψεις για ελάχιστες απαιτήσεις σε ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις.

2^ον. Η χάραξη ευρωπαϊκής στρατηγικής για τη μείωση του επιπέδου και την αποτροπή της σώρευσης μη εξυπηρετούμενων δανείων, με την ανάπτυξη, μεταξύ άλλων, δευτερογενών αγορών.

3^ον. Η δημιουργία ενός κοινού, επαρκούς σε μέγεθος, λειτουργικού και αποτελεσματικού δημοσιονομικού μηχανισμού ασφάλειας στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης, με τη χορήγηση πιστωτικού ορίου ή εγγυήσεων από τον σημερινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, μελλοντικό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

4^ον. Η υιοθέτηση και λειτουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης καταθέσεων, εντός των προβλεπόμενων χρονικών προθεσμιών.

Αρχικά συμπληρωματικά με τα εθνικά συστήματα, και μεταγενέστερα με έναν αμοιβαιοποιημένο μηχανισμό.

Χωρίς προϋποθέσεις για τη μετάβαση από το στάδιο της αντασφάλισης στο στάδιο της συνασφάλισης.

Η δημιουργία αυτού του συστήματος εκκρεμεί από το 2014, όταν, επί Ελληνικής Προεδρίας, ολοκληρώθηκαν – με επιτυχία – οι άλλοι δύο πυλώνες της Τραπεζικής Ένωσης».