Συναδέλφισσες και συνάδελφοι .
Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με μια σειρά ακόμη αντιλαϊκά μέτρα, προαπαιτούμενα για την τρίτη αξιολόγηση του μνημονίου, βρίσκεται στην τελική ευθεία.
Πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο που αυξάνει ακόμη περισσότερο τη φοροληστεία σε βάρος του εργαζόμενου λαού , πετσοκόβει και άλλο τα κονδύλια για τις στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες, προωθεί την κατάργηση όσο εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει.
Ένα από τα βασικά σημεία του πολυνομοσχεδίου είναι ο περιορισμός του απεργιακού δικαιώματος. Ενός δικαιώματος που κατακτήθηκε από τους εργάτες με αγώνες και θυσίες και το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ , με τη σύμφωνη γνώμη Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., επιδιώκει να περιορίσει ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Το δικαίωμα στην απεργία δεν είναι απλώς ένα όπλο στα χέρια των εργαζομένων απέναντι αυθαιρεσία της εργοδοσίας. Δεν είναι μόνο ένα μέσο άμυνας, πίεσης και διεκδίκησης. Η απεργία είναι το μοναδικό μέσο με το οποίο εργαζόμενος να αναδείξει την κυρίαρχη σημασία και συμβολή της παρουσίας του στην διαδικασία της παραγωγής. Να αποδείξει στην πράξη ότι χωρίς αυτόν “γρανάζι δεν γυρνά”. Ότι χωρίς αυτόν τα εργοστάσια δεν δουλεύουν , παραγωγή δεν υπάρχει.
Ο περιορισμός του δικαιώματος στην απεργία αποτελεί ένα ακόμη δώρο της κυβέρνησης στους επιχειρηματικούς ομίλους. Έρχεται να προστεθεί στην καταστολή κινητοποιήσεων με τη χρησιμοποίηση ΜΑΤ και μπράβων της νύχτας απέναντι σε εργαζόμενους.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση λέει στους εργαζόμενους να ξεχάσουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών , του ζητά να “σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι”, δεν έχει πρόβλημα να δίνει νέα προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους . Να δίνει φοροαπαλλαγές , ζεστό χρήμα για επενδύσεις, να ξεπουλά δημόσια λαϊκή περιουσία προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους.
Η κατάσταση αυτή είναι ξεκάθαρη πλέον σε όλους τους χώρους δουλειάς. Την ώρα που οι μισθοί μειώνονται , την ώρα που οι εργοδότες καθυστερούν τις πληρωμές, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από την τσέπη του εργαζόμενου λαού , δίνονται ως κίνητρα για επενδύσεις και επέκταση εργοστασίων και επιχειρήσεων.
Κίνητρα και παροχές στο κεφάλαιο προκειμένου να έρθει η δήθεν δίκαιη ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη, που όμως θα φέρει κέρδη για λίγους και ψίχουλα για τους πολλούς. Κέρδη για τους επιχειρηματίες και επιδόματα φτώχειας για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Δεν μπορούμε να παρακολουθούμε απαθείς όσα συμβαίνουν , δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τη βαρβαρότητα και τη φτώχεια , τη λογική ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υπηρετούν αυτή την πολιτική θέλουν ο λαός να συμβιβαστεί με τη μοίρα που του ετοιμάζουν, να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις και να στηρίξει τους στόχους του κεφαλαίου για καπιταλιστική ανάπτυξη. Σύμμαχος τους σ’ αυτή την προσπάθεια είναι και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΜΕΤΑ, που έχουν την πλειοψηφία στη Γ.Σ.Ε.Ε. και που με άθλια επιχειρήματα απέρριψαν την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για κήρυξη πανεργατικής απεργίας την ημέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου. Στον ίδιο δρόμο βαδίζει και το ‘νόθο’ Εργατικό κέντρο περιφερειακής ενότητας Φθ/δας.
Ως ταξικό σωματείο γυρνάμε την πλάτη σε αυτές τις λογικές. Συμμετέχουμε στην απεργιακή κινητοποίηση που αποφάσισε το Εργατικό Κέντρο Λαμίας και η Ομοσπονδία μας.
Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να δώσει η εργατική τάξη τη δική της απάντηση στην κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα διεκδικούμε την αναπλήρωση των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια . Διεκδικούμε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, επιπλέον κονδύλια για κοινωνικές παροχές. Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.
Όλοι στην απεργία της Παρασκευής 12 Ιανουαρίου και στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λαμίας στις 6.30 το απόγευμα στην πλατεία Πάρκου.
