Οι «Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης» τιμούν τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ και άξιο τέκνο της Ρούμελης Άρη Βελουχιώτη. Ήταν 16 Ιουνίου 1945 όταν ο Άρης κυνηγημένος από εχθρούς και φίλους αυτοκτόνησε στο φαράγγι του Φάγγου στη Μεσούντα Άρτας. «Το θλιβερό τέλος του Άρη λύπησε κατάκαρδα όλο τον κόσμο της Εθνικής Αντιστάσεως. Γιατί ο Άρης στάθηκε ένα σύμβολο αυτού του αγώνα, γιατί ο ρόλος του στη δημιουργία των ενόπλων του δυνάμεων, στη συγκρότηση των ηρωικών σωμάτων που πολέμησαν τον κατακτητή χωρίς οίκτο και χωρίς έλεος, στάθηκε εξαιρετικός, αναμφισβήτητος. Μέσα σε αυτήν την σκληρή, την ανελέητη πάλη για την Ελλάδα, ο Άρης υψώθηκε και λατρεύτηκε. Έγινε θρύλος του αγώνα, ο θρύλος του μαχόμενου έθνους», έγραφε η εφημερίδα Ελεύθερη Ελλάδα την επαίριο του θανάτου του.
Ο Άρης Βελουχιώτης συνδέθηκε άρρηκτα με την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης. Από τους πρώτους που βγήκε στο βουνό, συνέβαλε καθοριστικά στη συγκρότηση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του οποίου ηγήθηκε.Με τεράστιο κύρος στο ΕΑΜ και ευρύτερη αναγνώριση πρότασσε την ανάγκη για αυστηρή πειθαρχία και οργάνωση και ενέπνεε θαυμασμό διατηρώντας άριστη επαφή με τη λαϊκή ψυχολογία. Αν και υπέγραψε μαζί με το στρατηγό Σαράφη τη διαταγή αποστράτευσης του ΕΛΑΣ διαφώνησε με τη Συμφωνία της Βάρκιζας και προχώρησε στη δημιουργία του Μετώπου Εθνικής Ανεξαρτησίας (Μ.Ε.Α.), ενός νέου ΕΑΜ, με το οποίο καλούσε τους πρώην συναγωνιστές του και τα κομματικά μέλη σε ένα νέο αγώνα εναντίον της αγγλικής, όπως θεωρούσε, κατοχής και υπέρ της πραγματικής ανεξαρτησίας της χώρας. Το τελικό πρόγραμμα του Άρη διατυπώθηκε σε τρία συνθήματα: «Εθνική Λευτεριά, Ακεραιότητα και Ανεξαρτησία. Λαϊκή κυριαρχία και Δημοκρατία. Λαϊκή Ευημερία, Πρόοδο και Πολιτισμό». Τα καθήκοντα όσων επιθυμούσαν να ακολουθήσουν το νέο αγώνα ήταν η συσπείρωση στο Μ.Ε.Α και η πλήρης ανασυγκρότηση του ΕΛΑΣ σε ΕΛΑΣ – Ν, για να επιβληθεί με τη μαζική πολιτική και την ένοπλη πάλη του λαού η πλήρης εθνική ανεξαρτησία και η ελεύθερη θέληση του λαού.
Η θέση του αυτή τον έφερε σε αντίθεση με τη στρατηγική του κόμματός του, του ΚΚΕ το οποίο εκείνη τη χρονική στιγμή απέρριπτε τον ένοπλο αγώνα με τον πιο εμφατικό τρόπο προάγοντας την ομαλή δημοκρατική εξέλιξη, εκλογές με αναλογική και ενότητα όλων των δημοκρατικών δυνάμεων σε ένα πανδημοκρατικό μέτωπο για την πάταξη της τρομοκρατίας και τη ματαίωση της παλινόρθωσης της μοναρχίας. Η δημόσια καταγγελία του Άρη δομήθηκε πάνω στους άξονες αυτής της στρατηγικής και στη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ότι προείχε η εσωκομματική πειθαρχία στην οποία όλοι όφειλαν να υπακούουν όσο ψηλά και αν ήταν στην ιεραρχία του κόμματος.
Σήμερα 75 χρόνια μετά οι αξίες και τα ιδανικά για τα οποία πολέμησε ο Άρης Βελουχιώτης εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα. Η ασυμβίβαστη στάση του και ο αγώνας του να γίνουν πράξη οι βασικές επιδιώξεις του ΕΑΜ για εθνική απελευθέρωση και λαϊκή κυριαρχία, τον εξύψωσε στη συνείδηση του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού, τον έκανε ήρωα και θρύλο, σημείο αναφοράς για όλους όσοι παλεύουν για τη λευτεριά του λαού από κάθε δυνάστη. Γιατί, όπως και ο ίδιος ο Άρης έλεγε «Η λευτεριά δεν χαρίζεται. Κατακτιέται».
το Δ.Σ
